Εγκύκλιος Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου για το Άγιο Μύρο

Αριθμ. Πρωτ. 217

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ

ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ ΤΩ ΙΕΡΩι ΚΛΗΡΩι ΚΑΙ ΤΩι ΕΥΣΕΒΕΙ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ

ΤΗΣ ΚΑΘ᾽ ΗΜΑΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΘ᾽ ΗΜΑΣ ΑΓΙΩΤΑΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ

ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Έκαστος άνθρωπος, πλασθείς κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού, είναι ναός Κυρίου. Πολύ δε περισσότερον όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθημεν και εχρίσθημεν δια του Αγίου Μύρου και ενεκεντρίσθημεν εις την καλλιέλαιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας είμεθα ναοί του εν ημίν Αγίου Πνεύματος, ακόμη και εάν δια ποικίλων αμαρτιών, εκουσίων η ακουσίων, απομακρυνώμεθα από του Κυρίου. «Ει ημείς απιστούμεν, εκείνος πιστός μένει• αρνήσασθαι εαυτόν ου δύναται» (Β Τιμ. β 13).

Ταύτην την χάριν παρέχει ημίν το Άγιον Μύρον, διότι, καθώς λέγει ο Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης, η του μύρου τελετή τελειωτική των θεουργιών γνώσεως και επιστήμης, δια της οποίας ιερώς η προς την θεαρχίαν αναγωγή και μακαριωτάτη κοινωνία τελεσιουργείται. Το Μύρον τον αγιασμόν παρέχει του Πνεύματος, δίδοται δε πάσι τοις πιστοίς ως χρίσμα πνευματικόν, χάρισμα βασιλικόν, αγιαστικόν ψυχών και σωμάτων.

Δι’ αυτού λαμβάνομεν την απαρχήν του Πνεύματος, παρ’ Ου πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον. Ο δε Θεός ημών, ο και εν τω νόμω δους το Πνεύμα το Άγιον και τοις Αποστόλοις Αυτού, πάντας τους χριομένους μύρω θείω αγιάζει και κατατάσσει εις την χορείαν των χάριτι σεσωσμένων, εάν φυλάξωσιν άσπιλον μολυσμού τον χιτώνα της αφθαρσίας αυτών και αγωνίζωνται όπως μη λυπήσωσι το Πνεύμα το Άγιον, το Οποίον έλαβον δια του Αγίου Χρίσματος. Ότι εκ του μύρου εστί το οικείους είναι Θεώ και δούλους γνησίους τους ευσεβείς, και δια της αγίας ταύτης σημειώσεως υπό αγίων Αγγέλων και πάσης επουρανίου δυνάμεως επιγινωσκόμεθα, σύμμορφοι αυτοίς γινόμενοι.

Την αγιότητα δε έχοντες ως σκοπόν της υπάρξεως ημών εις την παρούσαν ζωήν, τηρούμεν τας εντολάς του Θεού ίνα μένη μετά πάντων ημών το Άγιον Πνεύμα, ο αγαθός Παράκλητος, και κληρονομήσωμεν την ουράνιον Βασιλείαν του Θεού, κατά το «άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιός ειμι» (Α Πέτρου, α 16).

Πανίερος ουν θεσμός της Μητρός ημών Εκκλησίας τυγχάνει ο καθαγιασμός του Αγίου Μύρου κατά διαστήματα, αποφάσει δε της ημετέρας Μετριότητος και της περί ημάς Αγίας και Ιεράς Συνόδου θα τελεσθή το ενεστώς έτος κατά την Αγίαν και Μεγάλην Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου και θέλει λάβει πέρας κατά την προσεχή Μεγάλην Πέμπτην. Προηγηθήσεται δε η έψησις του Αγίου Μύρου από Μεγάλης Δευτέρας έως και της Μεγάλης Τετάρτης, ότε και μνείαν ποιούμεθα της αλειψάσης μύρω πολυτιμήτω τον Κύριον πόρνης γυναικός, της σωφρονεστέρας πάντων αναδειχθείσης, εκ του πολλού προς τον Χριστόν αυτής πόθου.

Ο δια της παρούσης πατριαρχικής ημών Εγκυκλίου εξαγγελλόμενος καθαγιασμός αποτελεί ιδιαιτέραν ευλογίαν δι’ ημάς τους επιτελούντας αυτόν, αλλά και δια πάντας τους παρισταμένους και συμμετέχοντας, νεμόμενον δε το Άγιον Μύρον εις τας ανά την οικουμένην ορθοδόξους Εκκλησίας, καθίσταται αδιάλειπτος πηγή αγιασμού, «ένδυμα αφθαρσίας και σφραγίδα τελειοποιόν εκτυπούσα τοις το θείον Λουτρόν δεχομένοις την αγίαν ονομασίαν του Πατρός και του μονογενούς Υιού και του Αγίου Πνεύματος».

Ούτω και υμείς, τέκνα και αδελφοί εν Κυρίω, μη λησμονήτε το εύσημον τούτο γεγονός του Καθαγιασμού του Αγίου Μύρου εν τω Ιερώ ημών Κέντρω, φιλοτιμίαν δε ποιήσασαθε ίνα συμμετάσχητε αυτού είτε ευχετικώς και νοερώς είτε συντρέχοντες ποικιλοτρόπως είτε προσερχόμενοι εις τον Πάνσεπτον Πατριαρχικόν Ναόν από Μεγάλης Δευτέρας άχρι της Μεγάλης Πέμπτης, ότε τέλος λήψονται αι κατανυκτικαί του Καθαγιασμού τελεταί, λαμβάνοντες ευλογίαν και χάριν παρά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και γευόμενοι των αγαθών και δωρεών του Αγίου Πνεύματος.

Αυτού η Θεία χάρις και το άπειρον έλεος είησαν μετά πάντων υμών.

,βιβ Μαρτίου ις