ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Ο Δον Κιχώτης και οι ανεμόμυλοι

   Αν έχετε διαβάσει τον Δον Κιχώτη θα θυμάστε ότι πολεμούσε με ανεμόμυλους.

«Ζούμε στην εποχή της κοινωνικής και πολιτικής απαξίωσης» λένε κάποιοι πολιτικοί στα διαγγέλματα τους θέλοντας βέβαια να πουν ότι αυτοί πρώτοι έχουν απαξιωθεί και θέλουν από κάπου να κρατηθούν γι’αυτό και συμπεριφέρονται σαν τον Δον Κιχώτη.

   Αυτός βέβαια ήταν επινόηση φαντασίας αλλά στην ουσία ήταν ένας άνθρωπος που πίστευε ότι ήταν μεγάλος «πολεμιστής» ….τί αλήθεια σημαίνει να πολεμάς ανεμόμυλους?

   Σημαίνει να πολεμάς ενάντια σε φανταστικούς εχθρούς και να δίνεις φανταστικές μάχες.

   Κατασκευάζει κάποιος στο μυαλό του κάτι παγιωμένο και φοβερό , λέει δεν μπορώ να το ανεχτώ αυτό ή δεν μου αρέσει αυτός και αρχίζει λυσσαλέος πόλεμος.

   Αυτό συμβαίνει γιατί αρνείται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και να αποδεχθεί αυτό που πραγματικά είναι δηλαδή τίποτα.

   Ο καθένας θέλει να είναι κάποιος ακόμα και αν αυτό είναι ένας Δόν Κιχώτης μαχόμενος ενάντια σε ανεμόμυλους. Ακόμη και φανερά λανθασμένες απόψεις δεν αναθεωρούνται επειδή ισχυροποιούν το εγώ.

   Πρέπει να είναι κάποιος γιατί είναι ταπεινωτικό να μην είσαι κανείς και να μην έχεις τίποτα.

   Εδώ έρχεται και ο λαϊκισμός με εκφρασεις οπως «έλπιδα , παραγωγή , διαπλοκή». Η αίσθηση άσπρο – μαύρο , καλό – κακό , φώς – σκοτάδι χωρίς ενδιάμεσες αποχρώσεις είναι από τα βασικά δόγματα κάθε λαϊκιστή ο οποίος χρειάζεται απόλυτους εχθρούς για να επιτυγχάνει την συσπείρωση των δικών του δυνάμεων.

   Το χειρότερο δε είναι ότι ο λαϊκιστής θεωρεί ότι υπερασπίζεται τα συμφέροντα του λαού. Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι υπάρχει λαός πώς ξέρουμε ποια είναι τα συμφέροντα του?

   Οι πολιτικοί έχουν χάσει πλέον την ταυτότητα τους , Σοσιαλιστές – Φιλελεύθεροι – Αριστεροί  , δεν ξέρουν που βρίσκονται και που πατούν , σκέφτονται τις επόμενες εκλογές ενώ θα έπρεπε να σκέφτονται τις επόμενες γενιές!!!

   Ζούμε σε ένα νησί που περιβρέχεται από θάλασσα άγνοιας καθώς το νησί της γνώσης μεγαλώνει το ίδιο συμβαίνει και με την ακτή της άγνοιας μας. Βέβαια το πρόβλημα με την άγνοια είναι ότι συσσωρεύει αυτοπεποίθηση καθώς προχωράει.

   Αυτός που θέλει να διακρίνει την αλήθεια από το ψέμα πρέπει ο ίδιος να έχει επαρκή ιδέα περί του τι είναι αλήθεια και τι ψέμα. Κρίνει με βάση τα φαινόμενα και όχι την επιστημονική τεκμηρίωση γιατί όλοι μπορούν να βλέπουν και να ακούν λίγοι όμως είναι εκείνοι που μπορούν να κρίνουν.

   Έχουμε γίνει μάρτυρες συμπεριφορών που ανάγουν την παραπολιτική σε πολιτική , τις ακραιες εκφράσεις σε εργαλεία διαστρέβλωσης θέσεων σε μηχανισμό  απομείωσης  οποιονδήποτε μη αρεστού.

   Πρακτικές που τις μετέρχονται είτε αιρετοί είτε συνεργάτες τους είτε κάθε λογής παπαγαλάκια που εξαρτώνται από αυτούς.

   Μετά τις δημοτικές εκλογές δημιουργήθηκαν νέοι συσχετισμοί , διαμορφώθηκαν νέες ενδοπαραταξιακές ισορροπίες και αναδείχθηκαν νέες προσεγγίσεις , θα περίμενε κανείς πώς κάποια πράγματα θα άλλαζαν, βέβαια η ευθεία θέση απαιτεί θάρρος γνώμης και επιχειρήματα …η λασπολογία ΟΧΙ !!!

    Θα αναρωτιέστε  ίσως ποιους εννοώ με αυτά. Αυτοί στους οποίους όμως αναφέρομαι να είστε σίγουροι ότι καταλαβαίνουν.  Είναι αυτοί που μέσα σε αυτές τις γραμμές αναγνωρίζουν τον εαυτό τους.

   Υποκρισία είναι άλλα να γράφεις στο βιογραφικό σου και άλλα να είσαι , να κάνεις και να λές στην πραγματικότητα.

   Η φράση του Μένιου Κουτσόγιωργα στην Βουλή «Δεν δικαιούστε δια να ομιλείτε» κατά την δεκαετία του 80’ δείχνει τα απολιθώματα που υπάρχουν ακόμη στο μυαλό κάποιων για την αντιμετώπιση ενός συνομιλητή και την παράθεση επιχειρημάτων. Η στρατηγική της πόλωσης και της έντονης αντιπαράθεσης θριαμβεύει.

   Νομίζω κύριοι ότι δεν δικαιούστε άλλο να ομιλείται πλέον για εμάς.

   Ο Δόν Κιχώτης λοιπόν είναι ένας τύπος κενόδοξος , ανεδαφικός εκφραστής ενός κόσμου που φεύγει για πάντα από το ιστορικό προσκήνιο και προσπαθεί με διάφορα καμώματα να κρατηθεί.

   Είναι ακόμα και η διπολικότητα και κομματοκρατία που ενώ ο ρόλος της ιστορικά έχει τελειώσει κάνει προσπάθεια να επιβιώσει.

   Η ανθρώπινη ματαιοδοξία  , η μεγαλομανία και τα ξεφτισμένα ψευτοιδανικά είναι ο Δον Κιχώτης..

                                                                                   

ΛΟΥΚΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ 

ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ