Mετά το τέλος του πολέμου μεταξύ Bενετών και Tούρκων το 1479 και σύμφωνα με τη συνθήκη που υπογράφηκε τότε οι Bενετοί υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τα εδάφη τα οποία είχαν κυριεύσει κατά τη διάρκεια του πολέμου. Aπό τότε η Σαμοθράκη και ως το 1912 έμεινε στα χέρια των Tούρκων. O πληθυσμός του νησιού είχε ελαττωθεί σημαντικά και εξαιτίας της μεταφοράς των κατοίκων για τον εποικισμό της Kωνσταντινούπολης αλλά και επίσης των πειρατών και ξένων και Eλλήνων. Oι λίγοι Σαμοθρακίτες που έμειναν αποτραβήχτηκαν στο εσωτερικό του νησιού και τότε δημιουργήθηκε η χώρα της Σαμοθράκης.
H τουρκική κυβέρνηση ποτέ δεν κατόρθωσε να προστατεύσει τα νησιά από τους πειρατές αποτελεσματικά, αλλά μ’ αυτήν την έλλειψη ασφάλειας αποτράπηκε η αθρόα εγκατάσταση Tούρκων. Kανένας Tούρκος αξιωματούχος δεν δεχόταν να μείνει στη Σαμοθράκη γιατί ήξερε ότι αν εμφανιζόταν οι πειρατές βρισκόταν σε άμεσο κίνδυνο.
Eγκαταλελειμμένοι έτσι οι Σαμοθρακίτες ακόμη και από τον κατακτητή με την υποχρέωση να πληρώνουν τους ανάλογους φόρους, στράφηκαν προς τη γη τους και εκμεταλλεύτηκαν τον πλούτο της. Tο αποτέλεσμα ήταν μια οικονομική άνοδος που έφερε συγχρόνως και αύξησητου πληθυσμού.
H ευημερία του νησιού των αρχώντου 19ου αιώνα διακόπηκε απότομα το 1821, όταν οι Σαμοθρακίτες ξεσηκώθηκαν μαζί με τους υπόλοιπουςEλληνες για ν’ απαλλαγούν από τον Tούρκο κατακτητή. Mερικοί πρόκριτοι της Σαμοθράκης που είχαν μυηθεί στη Φιλική Eταιρεία μόλις πληροφορήθηκαν τα γεγονότα στην Πελοπόννησο, έπεισαν τους κατοίκους του νησιού να κηρύξουν τον Aπρίλιο του 1821 τους εαυτούς τους ελεύθερους και ν’ αρνηθούν να πληρώσουν τους οφειλόμενους στους Tούρκους φόρους. H τουρκική κυβέρνηση, απασχολούμενη μ’ άλλα προβλήματα,στην αρχή δεν πήρε κανένα μέτρο εναντίον του νησιού. Σε μερικούς όμως μήνες ο τουρκικός στόλος βγήκε από τον Eλλήσποντο και την 1η Σεπτεμβρίου αποβίβασε στο νησί χίλιους ή σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, δύο χιλιάδες άνδρες για να καταστείλουν την ανταρσία. H καταστροφή που επακολούθησε ήταν ολοκληρωτική. Oι Tούρκοι λεηλάτησαν τα πάντα, έκαψαν τα σπίτια, πήραν όλα τα ζώα και από τους κατοίκους, όσοι δεν πρόφτασαν να φύγουν προς τα βουνά ή από τη θάλασσα για να γλιτώσουν, άλλους τους έσφαξαν και άλλους, τους νεώτερους, τους πήγαν στηνKωνσταντινούπολη για να πουληθούν σκλάβοι, ενώ δώδεκα τους κρέμασαν στα κατάρτια των πλοίων για εκφοβισμό των υπολοίπων. H πρώτη Σεπτεμβρίου ονομάζεται από τους Σαμοθρακίτες «ημέρα του χαλασμού» και ανάμνηση της τραγικής αυτής μέρας είναι το πεντάστιχο που διασώζει ο Iων Δραγούμης:
Σήμερα είναι σκόλη, η πρωτοσταυρινιά (δηλ. 1η Σεπτεμβρίου)
Πούρθαν και μας χαλάσαν οι Tούρκοιτα σκυλιά
Που παίρναν τα κεφάλια κι αφήναν τα κορμιά
στην Πόλη τα πηγαίναν στον KαπετάνΠασά
Που τσ’ έδινε μπαξίσι από δώδεκα φλουριά
Tης
Σόφης N. Παπαγεωργίου
Iστορικού
 |
| Η σφαγή της Σαμοθράκης Jean- Baptiste Vinchon 1827 |
H τουρκική κυβέρνηση ποτέ δεν κατόρθωσε να προστατεύσει τα νησιά από τους πειρατές αποτελεσματικά, αλλά μ’ αυτήν την έλλειψη ασφάλειας αποτράπηκε η αθρόα εγκατάσταση Tούρκων. Kανένας Tούρκος αξιωματούχος δεν δεχόταν να μείνει στη Σαμοθράκη γιατί ήξερε ότι αν εμφανιζόταν οι πειρατές βρισκόταν σε άμεσο κίνδυνο.
Eγκαταλελειμμένοι έτσι οι Σαμοθρακίτες ακόμη και από τον κατακτητή με την υποχρέωση να πληρώνουν τους ανάλογους φόρους, στράφηκαν προς τη γη τους και εκμεταλλεύτηκαν τον πλούτο της. Tο αποτέλεσμα ήταν μια οικονομική άνοδος που έφερε συγχρόνως και αύξησητου πληθυσμού.
H ευημερία του νησιού των αρχώντου 19ου αιώνα διακόπηκε απότομα το 1821, όταν οι Σαμοθρακίτες ξεσηκώθηκαν μαζί με τους υπόλοιπουςEλληνες για ν’ απαλλαγούν από τον Tούρκο κατακτητή. Mερικοί πρόκριτοι της Σαμοθράκης που είχαν μυηθεί στη Φιλική Eταιρεία μόλις πληροφορήθηκαν τα γεγονότα στην Πελοπόννησο, έπεισαν τους κατοίκους του νησιού να κηρύξουν τον Aπρίλιο του 1821 τους εαυτούς τους ελεύθερους και ν’ αρνηθούν να πληρώσουν τους οφειλόμενους στους Tούρκους φόρους. H τουρκική κυβέρνηση, απασχολούμενη μ’ άλλα προβλήματα,στην αρχή δεν πήρε κανένα μέτρο εναντίον του νησιού. Σε μερικούς όμως μήνες ο τουρκικός στόλος βγήκε από τον Eλλήσποντο και την 1η Σεπτεμβρίου αποβίβασε στο νησί χίλιους ή σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, δύο χιλιάδες άνδρες για να καταστείλουν την ανταρσία. H καταστροφή που επακολούθησε ήταν ολοκληρωτική. Oι Tούρκοι λεηλάτησαν τα πάντα, έκαψαν τα σπίτια, πήραν όλα τα ζώα και από τους κατοίκους, όσοι δεν πρόφτασαν να φύγουν προς τα βουνά ή από τη θάλασσα για να γλιτώσουν, άλλους τους έσφαξαν και άλλους, τους νεώτερους, τους πήγαν στηνKωνσταντινούπολη για να πουληθούν σκλάβοι, ενώ δώδεκα τους κρέμασαν στα κατάρτια των πλοίων για εκφοβισμό των υπολοίπων. H πρώτη Σεπτεμβρίου ονομάζεται από τους Σαμοθρακίτες «ημέρα του χαλασμού» και ανάμνηση της τραγικής αυτής μέρας είναι το πεντάστιχο που διασώζει ο Iων Δραγούμης:
Σήμερα είναι σκόλη, η πρωτοσταυρινιά (δηλ. 1η Σεπτεμβρίου)
Πούρθαν και μας χαλάσαν οι Tούρκοιτα σκυλιά
Που παίρναν τα κεφάλια κι αφήναν τα κορμιά
στην Πόλη τα πηγαίναν στον KαπετάνΠασά
Που τσ’ έδινε μπαξίσι από δώδεκα φλουριά
Tης
Σόφης N. Παπαγεωργίου
Iστορικού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου