Το ανάγλυφο από τη Σαμοθράκη που φιλοξενείται στο Μουσείο του Λούβρου είναι από τα αρχαιότερα έργα ελληνικής τέχνης.

Το ανάγλυφο βρέθηκε το 1790 εντοιχισμένο σε έναν τοίχο στη Σαμοθράκη και έγινε μέρος της συλλογής Choiseul-Gouffier, η οποία το 1816 δωρίστηκε στο Μουσείο του Λούβρου. Στις ημέρες μας εκτίθεται εκεί στο παράρτημα ελληνικών, ετρουσκικών και ρωμαϊκών αρχαιοτήτων. Το μαρμάρινο ανάγλυφο φέρει φθορές στο δεξί άκρο. Η παράσταση του λαιμού και του ανοιχτού στόματος του κερατοφόρου φιδιού που υπήρχε στο άκρο αυτό καταστράφηκε κατά την εξόρυξη του ανάγλυφου.

Στο επάνω διακρίνουμε μια διακοσμητική ταινία από άνθη και φοίνικες. Στο κάτω άκρο, άλλη μια ταινία πλεξίδας διακοσμεί το έργο. Από δεξιά προς αριστερά εικονίζονται ο Αγαμέμνων σε καρέκλα καθούμενος, ακολουθούμενος από τον ήρωα Ταλθύβιο που κρατάει σκήπτρο, και τον Επειό, που σύμφωνα με το μύθο κατασκεύασε τον Δούρειο Ίππο και υπηρετούσε τους βασιλιάδες. Τα ονόματα των προσώπων είναι σκαλισμένα στο ανάγλυφο. Οι κομμώσεις ομοιάζουν αυτής του Κούρου της Τενέας. Η σπείρα που φαίνεται στα δεξιά είναι μάλλον το κέρατο του μυθικού τέρατος που χάθηκε.
Δεν είναι γνωστό ποιος ήταν ο αρχικός προορισμός του ανάγλυφου. Πιστεύεται ότι διακοσμούσε το μπράτσο ενός θρόνου, ή το πόδι ενός τραπεζιού. Μνημειακά έπιπλα με παρόμοιο διάκοσμο έχουν ανακαλυφθεί και αλλού. Η σκηνή ερμηνεύεται ως επίσημη σύναξη του βασιλιά Αγαμέμνωνα με δύο ήρωες, και ίσως να είναι τμήμα κάποιας ευρύτερης σκηνής.
Είναι έργο του 560 π.Χ.